எனை சுட்டுப் போட்ட சமூகம்.. விழுங்கித் தொலைத்த மானுடம்!!
01.
எனை சுட்டுப் போட்ட சமூகம்
---------------------------------
ஏதோ ஒரு கவிதையின்
கிறுக்கலில் -
கொட்டிவிட இயலாத
உணர்வின் மிகுதியில்
நனைகிறது மனசு.
காதல் கடந்து
வாழ்க்கை கடந்து
இறந்த பாட்டி தாத்தாவிலிருந்து
இறக்கப் போகும் அப்பாம்மா வரை
எண்ணி அழுகிற பலரில்
என்னையும் ஒருவராய்
வைத்துக் கொள்ளுங்கள். .
யார் யாரையோ தேடி
எங்கெங்கோ அலைந்து
என்னெனவோ செய்து -
எதிலுமே நிலைக்காத புத்தி
என் தவறா தெரியவில்லை.
மனதின் போக்கு நீளும்
அத்தம் வரை -
கண்ணீரே.. கண்ணீரே.. வென
கடக்கிறேன் பொழுதுகளை
எதற்கென்றே தெரியாமல்.
இன்னும் -
என்னென்னவோ வலிகள்
எப்படி சொல்வதென்றே தெரியாமல்
கனக்கிறது உள்ளே.
அத்தனையையும்
வெளியில் சொன்னால் -
உலகம் வெகு இயல்பாய்
அவனொரு 'சைக்கோ' என்று
சொல்லிவிட்டு -
தன்னை சரியென்று மெச்சிய கம்பீரத்தில்
மேலேறி சென்றுவிடும்.
மனிதர் மெத்தனமாய் இருப்பது
மொத்தமும் புரிந்தும் -
போகட்டும், எதற்கோ வீண்
சிந்தனை என்று அலட்டிக்
கொள்ளாமல் விடாதலில் -
தனிமை கொன்று வீழ்த்தியும்
யாருடமே பேசுவதில்லை நான்.
உண்மையில் -
எனக்கான கவலையென்ன?
உணவோ
உடையோ
சுகமோ துக்கமோ என்றால் -
பளீரென இல்லை என்று தலையாட்டலாம்.
பிறகென்ன; ஏனிந்த
பிதற்றல் என்கிறாயா............?
என் கவலைகள் மொத்தமும்
நீ - எனில்
ஏற்ப்பியா என் சமூகமே???
02.
விழுங்கித் தொலைத்த மானுடம்!!
---------------------------------------
"எங்கோ எதற்கோ விழுங்கித் தொலைத்த
மானுடம்..
இரந்து இரந்து
கொடுக்கத் திராணியின்றி
வாங்கத் துணிந்த மானுடம்..
களவு செய்து
கபடமாடி
கற்பு பறித்து; தொலைத்து;
கயவரோடு கூடி
காலம் போக்கும் மானுடம்..
எடுத்து வீசத் துணியாத
விட்டு ஒழிக்க இயலாத
உடலை -
பிடுங்கியும் புலம்பும்
பிரிந்தும் பிறரை நோவும்
சுயநல மானுடம்..
பகுத்துப் பாராத கேள்புத்தி -
அறுத்தெறிய முடியா ஆசைகள்
பிரித்துத் தர இயலாத மனசு
எடுத்துக் கொடுக்க வக்கின்றியும்
தனக்கு மட்டுமே ஓலமிடம் மானுடம்..
ஆறடி மிஞ்சாத மண்தின்று
காலடி பதியாத வாழ்க்கைக்கு
நோயிற்கும் பேயிற்கும் பயந்து
யாருக்கும் பயனின்றி - போகும் மானுடமே..
காலம் மென்று மென்று விழுங்கி
விதைத்த விதைப்பில் -
வாழ்ந்த அடையாளமின்றி மாளும்
மானுடமே.. மானுடமே..
எல்லாம் ஒழி;
எல்லாம் அறு;
எஞ்சியிருக்கும் மனிதம் காக்கவேணும்
சுயநலம் குறைத்து வாழ்"
என்று சொல்ல -
எனக்கென்ன உரிமையுண்டோ; உன்னிடத்தில் மானுடமே!!
என் கவலைகள் மொத்தமும் rnநீ - எனில் rnஏற்ப்பியா என் சமூகமே//தன்னை மட்டும் நினைத்து தான்தோன்றி தனமாக இருபவர்கள் மத்தியில் சமூகத்தின் அகறைக்காக கவலைப்படும் உங்களை நினிகையில் பெருமை எனக்கு