எத்தனை மரங்கள் ?
அமைதியாகக் காத்து நிற்கின்றன
இன்னும் எவர் வருவார்கள் ?
எவர் போவார்கள் என்ற எதிர்பார்ப்புகளுடன்

எத்தனை உடல்கள்
அந்த மரங்களின் நிழலில்
நித்தியமாய் நித்திரை கொள்ள
வந்து கொண்டிருக்கின்றன ?

ஆண்டாண்டு காலமாக
வம்சப் பெயர் கூறிடும்
எத்தனை பெயர்ப்பலகைகள்
அந்த மரநிழலில்

மயானத்து மௌனத்தையும்
மனிதர்களின் மௌனத்தையும்
ஒன்றாக்கி வைத்துத் தான்
அந்த இலைகளின் நர்த்தனமோ ?

மூன்றே மாதங்களில் சலசலத்துவிட்டு
மௌனப் பாசை பேசயே
மனிதர்களின் இறுதிப் பயணப்
பாசை பேச எண்ணிடும் மரங்களே

எத்தனை காலம் போனாலும்
எத்தனை மனிதர்கள் வந்தாலும்
அத்தனை மனிதர்களும் உன்னிடம்
எத்தனை சொந்தமாய் போவார்களோ ?

வண்ணக்கலவையால் வசந்தம் பேசி
கண்ணைக் கவர்ந்துவிட்டு
எண்ணியபொழுது மூன்றே மாதங்களில்
விண்ணைப் பார்த்திடும் வெறும் அலக்குகள்

சலனமற்ற மனித வாழ்வுகள்
சங்கமித்த இவ்விடத்தில்
சரித்திரம் படைத்திடும் சாகா மனிதர்களாய்
மரங்களே நீங்கள் மாளாத மரங்களே!