வாழ்க்கை
------------

எப்போதும்
வேர்களின்
நம்பிக்கையில் இறுமாப்புடன்
நிற்கும்...
புயல்
வந்து மோதினாலும்
வெற்றிவீரனாகவே சாயும்..
நாணல்
மரத்தைப் பார்த்தே கிண்டலடிக்கும்..
தன்னைப்போல்
இரு...
வாழலாம்...
பூக்கள்
வண்டுடன் காமுற்ற
போதையில்
கிடக்கும்..
இலைகள் யாராவது
உரசமாட்டார்களா
என்று சிலிர்த்து
நிற்கும்...
சருகாவதற்குள்
வாழ்வை
அனுபவித்துவிடும் துடிப்பு...
மரம்
தன்னில்
முளைத்தவற்றைப் பார்த்து
சிரித்துக் கொண்டாலும்
மௌனமாகவே
நிற்கும்..கம்பீரமாக..
இலைகளும்..பூக்களும்
விசுவாசமாகவே
இருக்கும்
என்கிற
நம்பிக்கையில்
குருவிச்சை
ஒட்டி
முளைத்ததை
அறியாமாலேயே வளர்ந்தது.
பூக்களின்
காமம்,
இலைகள்
குருவிச்சையுடனான
உரசல்..
மரத்தை
வெட்டிச் சாய்க்க
சரிந்து வீழ்ந்தது...
வேர்கள்
மட்டும் கவலைப்படாதே...
இதுதான் வாழ்க்கை...
நானிருக்கிறேன்..
என்னிலிருந்து
புதிதாய்
வீச்சுடன் மரம்
முளைக்கும் என்றது....

02.
துப்பாக்கிகள்
----------------------

துப்பாக்கிகள் கூட
அகிம்சை
பற்றி
போதிக்கிறது.
சமாதானம் பேசிய படியே
எங்களூரில்
இயந்திர வாகனங்கள்
வந்தன..
குழந்தைகளின் தலைகளை
நெரித்தபடி..
இராணுவம்
வயிற்றை கிழித்து
பயங்கரவாதியைத் தேடுகிறான்..
வகுப்பறையில்
தலமைஆசிரியர் முன் நின்றேன்
எங்கு
குண்டு வைத்தாய்
என்ற விசாரனைக்காக...
நீ சுட்டாய்..
தீவிரவாதி என்று நீயே
சொல்லிக்கொள்கிறாய்..
ஆமாம் என்கிறார்கள்
அண்டி நிற்பவர்கள்.
இறந்த பின்
எந்த உடன்படிக்கையின் கீழ்
என்
பிணத்தை
விசாரனை செய்யப்போகிறீர்கள்?

03.
வாழை குலை
---------------------

வாழை குலை
தள்ளி
மகிழ்ச்சியாய்
முற்றத்தில் நின்றது.
கிணற்றடியில்
நின்று வாழையைப்
பார்த்தால்
அப்பாவின் முகத்திலும் மகிழ்வு
பொங்கும்...
உறவுகள்
விரதம் என்று
இலைகளை வெட்டிச் செல்வர்.
தங்கை
கணவனுக்குப் பிடிக்கும்
என்று
பொத்தியை
கொண்டு சென்றாள்.
மிச்சமிருந்த குலையை
மருமக்கள் உரிமையுடன்
பங்கு போட்டனர்.
போதாதற்கு-
வாசிகசாலைக்காரரும்
விளக்கீட்டுக்கென
குத்தியை வெட்டிச் செல்ல
மொட்டையாய்
அந்த வாழை மரம்..
அப்போதும் அப்பா
சிரித்தபடியே இருந்தார்
புகைப்படமாய்...