விழிகளில் வழியும் ஏக்கம்.. எனக்கே எனக்கானதாக மட்டும் ..

01. விழிகளில் வழியும் ஏக்கம்..
---------------------------------
உனது உயிர்
போகும் பாதையைப்
பார்த்த படியே
விழிகள் திறந்தபடி
உயிர்விட்டிருந்தாய் !

ஏழு வானங்களையுமது
எந்தத் தடைகளுமின்றித்
தாண்டிச்சென்றதுவா...?

திறந்திருந்த வாய்வழியே
இறுதியாக என்ன வார்த்தையை - நீ
உச்சரிக்க நினைத்திருந்தாய்...?

நீ
நிரபராதியோ...
தவறிழைத்தவனோ...
உயிர்விடும் கணம்வரை
எப்படித் தாங்கிக் கொண்டாய்
அவ்வலிகளை ?

உன் நகங்கள்
ஒவ்வொன்றாக பிடுங்கப்பட்டிருந்தன .
நீ பிறந்தவேளையில்
ஒரு மெல்லிய பூவிதழ்போல்
அவை இருந்திருக்கக்கூடும் !

உன் உடம்பு முழுக்க
வரி வரியாய்
காயங்கள்...வீக்கங்கள்...
சிறுவயதில் நீயும்
சிறு சிராய்ப்புக்கு அழுதபடியே
எச்சில் தடவியிருப்பாய் !

என்றபோதிலும்
எதுவுமே சொல்லாமல்
உயிர் விட்டிருந்த உனது
விழிகளில் மட்டும்
எஞ்சியிருக்கிறது இன்னும்
ஏதோ ஒரு ஏக்கம்...
ஏதோ ஒரு தாகம்...

02.
எனக்கே எனக்கானதாக மட்டும் ..!
---------------------------------------------

உடைந்த வானத்தின் கீழ்

நிலவு சலித்தனுப்பிய

வெளிச்சத்தினூடு ,

உறுதியற்ற தேசத்தினொரு மூலையில்

உடையாத வெட்கத்தை

உறுதியான இறகுகளால் போர்த்தியபடி

முன் காலமொன்றில்

அழகிய வண்ணத்துப்பூச்சிகள் சூழ

தேவதையாக நான் நின்றிருந்தேன்

வேட்டைக்காரனாக நீ வந்தாய்;

என்னையும், வெட்கத்தையும்

மூடியிருந்த சிறகதனைக்

கத்தரித்துக் காதில் சொன்னாய் - இனிக்

காலம் முழுதும்

உன் சிறகுகள் மட்டுமே

போதுமெனைச் சுமக்கவென

அழகிய வாக்குறுதிகள் தந்தாய்

அன்றிலிருந்துதான்

உனது வலிமை மேலோங்கிய

வேட்டைக்கரங்கள் ,

எனது சுவாசங்களையும்

சிறிதுசிறிதாகக்கொடுக்கத்தொடங்கின

எனக்குப் பல்முளைத்த அன்றின் இரவில்

தனியாக மெல்ல முடியுமினியென்றேன் ,

உனது அத்தனை அகோரங்களும்

ஒன்றாய்ச் சேர்ந்து

அன்றுதான் என் உதடுகளைத்

தைக்க ஆரம்பித்தாய் !

எழுதவேண்டுமென்ற பொழுதில்

பேனாமுனை ஒடித்துச் சிரித்தாய் ,

வரைவதற்கான வண்ணங்களைக்

கலந்த விரல்களை

வளைத்துச் சிதைத்தாய் ,

பாடலுக்கான எண்ணமெழும் முன்னமே

நானூமை என

சொல்லிச் சொல்லி ரசித்தாய்

இனிக் காலங்கள்

எனக்கே எனக்கானதாக மட்டும் இருக்கட்டும்

இந்த வெடிப்புற்று வரண்டு ,

கதிர்களேதுமற்ற வயல்வெளியில்

நேற்றிலிருந்து புதிதாக முளைக்க

ஆரம்பித்திருக்கும் பற்களால்

என் தீய கனவுகளை மென்று விழுங்கியபடி ,

உச்சரிப்புப் பிழைகளோ, சுருதி விலகலோ

சுட்டிக்காட்ட யாருமின்றி ...

ஒரு பக்கம் எனது கவிதைகள் ,

மறு பக்கம் எனது வண்ணங்கள்

எனத் துணையாய்க் கொண்டு

பாடிக்கொண்டிருக்கிறேன் ;

ஆனாலும் ,

என்னை விதவையென்கிறீர்கள் நீங்கள்!

- எம்.ரிஷான் ஷெரீப்,

மாவனல்லை,

இலங்கை.

--
http://mrishanshareef.blogspot.com/
http://rishanshareef.blogspot.com/
http://mrishansharif.blogspot.com/
http://www.mrishaanshareef.blogspot.com/
http://msmrishan.blogspot.com/
http://rishansharif.blogspot.com/
http://mrishan.blogspot.com/

பிரசுரிக்கப்பட்ட திகதி: 2008-04-13 00:00
Share with others