1.

அர்த்தம் புரியாத்தோத்திரங்களை
அமைதி தழுவவேண்டிய ஆலயச்சுவர்களில்
கொடூரமாய் அறைந்து செப்பி
திசையெட்டிலிருமிருந்து அசுவமேதகுதிரைகளாகி
உயர்குடியின் உறவுகள் கூடிவந்து
யாகம்வளர்த்த நெருப்பின் துளிபட்டு
அமுதப்பால் அருந்தாத
ஞானசம்பந்தரானேன்
நானும் ஓர்பொழுதில்

பின்னர்
அநாதைச் சிறுவர்களுக்காய்
வாசல்களில் நிதிசேகரித்தவர்க்கு
அதட்டிக் குரைக்கும் நாயானேன்

படிதாண்டி
கடவுளை நெருங்கப்பிரியப்பட்ட
ஊனமற்ற பெண்ணிற்கு
தாதாவாயும் விசுவரூபமெடுத்தேன்

மேலாடையின்றி
அக்குளில் பெருகிய
வியர்வையைப் போல..
நிர்வாகத்துள் பரவிய
தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினனை
காசைக் கொண்டே துரத்தியபடி
நிதானமாய் விளம்பினேன்
கடவுளின் சந்நிதானத்தில்
அனைவரும் சமமென்று

இவனைப் போல்
இன்னொருத்தனைக் கண்டிலேனென
வார்த்தைகள் இனிக்க
வழமைபோல் நெருக்கமாயின
புலம்பெயர்ந்த பெரிசுகள்
உண்மைமுகம் அறியும் ஆவலற்று

பிறகென்ன
கூத்தும் கும்மாளமடிப்பும்.
பிரியப்பட்டபோது
பட்டமளிப்பும் முதுகுசொரிதலும்

2.

எங்கே போயிற்று
என் ஓர்மம்?

நெஞ்சு திமிறத்திமிற
நியாயம் கேட்டும்
எதிரிகளும் துரோகிகளும்
பெருகப் பெருக
கரையாமல் எஃகுவாகிய சுயம்
சிதறியதெப்போது?

ஏரிக்கரைகளில் புல்வெளிகளில்
காற்றில்கேசம் எதையெதையோ கிறுக்க
தூரப்பறந்த பறவைகள்பார்த்து
நாளைகள் பேசிய தோழியர்
காணாமற்போனது எந்தநாழிகையில்

எல்லோரும் இரசித்துச்சுவைக்க
இன்றென் வாழ்க்கை.

கூடுவிட்டுப் கூடுபாயவிரும்பும்
திருமூலரின் காத்திருத்தலைப்போல
உண்மை முகத்தினைதேடி
காலங்கள் மீறியவோர்
சாபம்
எனக்கு இனி.

2001.08.03