தலைமுறைகள்
--->> புதியமாதவி, மும்பை

எப்போதாவது வருவார்
எங்கள் ஊர்த்தேடி
எங்கள் அப்பா.
எங்களைப் பார்க்கவே
எப்போதும் வருவதாக-
வந்ததாக-
இப்போதும்
சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறாள் அம்மா.
அப்பா..
வரும்போதெல்லாம்
வந்து நிறையும்
கார்களும்
கரைவேட்டிகளும்.

அப்பா வாங்கிவந்தப்
பொம்மைகள்
பழசாகி உடைவதற்குள்
புதிதாகக் கிடைக்கும்
எங்கள் வீட்டில்
குட்டிப் பாப்பா.

-----------------------

அப்பாவின் அருகிலமர்ந்து
அரசியல் பேச
ஆசைப்பட்டது நடக்கவில்லை..
அப்பாவின் தோள்களில்
எப்போதும் தொங்கும்
நீண்ட நேரியலை
இழுத்துப் பிடித்து
ஊஞ்சலாக்கிய
கனவுகள்
கனவுகளாகவே முடிந்துப் போனது..
அப்பாவின் சித்தாந்தங்களை
என் கேள்விகளால்
துளைத்து எடுத்து
அப்பாவுக்கு வாரிசாக
போராடியதெல்லாம்
உறவுகளின் சிறையில்
உடைந்துப்போனது.
இப்போது-
நானும் அப்பாவாகி
எல்லாம் கொடுத்ததாய்
ஆனந்தமடைவதில்
அர்த்தமில்லை.
என் பிள்ளைகளும்
சொல்கிறார்கள்..
எங்களுக்குள்
இருக்கிறதாம்
தலைமுறை இடைவெளி!

--------------------

பத்து மணிக்குள்
அவர்கள்
திரும்பாவிட்டால்
பதைப் பதைக்கிறது
எல்லா செய்திகளையும்
வாசித்து தொலைக்கும்
மனம்.

சத்தமில்லாமல்
கைபேசியில்
பேசுவது கண்டால்
ரத்தம் கொதிக்கிறது

எப்போதும்
எதையாவது
சாக்குவைத்து
ஒழுங்குநடவடிக்கை எடுக்க
ஆயத்தமாகிறது
நாட்கள்.

இப்போதெல்லாம்
என் முகத்தில் மட்டுமல்ல
என் வசனத்திலும்
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது
என் அம்மாவின் சாயல்.