ஜெல்லிக் கணங்கள்
-- தேவமைந்தன்

காலையி லிருந்து
கணினி இயக்கி
சொடுக்கி பிடித்து
அழுத்தி அழுத்தி
விரல்நுனி, இடுக்கு
முழங்கை வரையில்
அரிப்பும் பிய்ப்பும்--
டாக்டர் சொன்னார்-
"இதுதெரி யாதா?
கணினி அலுவல்
பார்க்கும் பலர்க்கு
வரும்பதி மூன்று
நோய்க்குறி தம்முள்
ஒன்றுதான் இது!"என.
அவர்க்குத் தெரியுமா
என்றன் ஜெல்லிக்
கணங்கள் நழுவி
நழுவிப் போவது?
அருகில் குறட்டை...
ஆழ்ந்து தூங்கும்-என்
அருமை மனைவியை
எழுப்பி விடாமல்
மீண்டும் கணினி.
எனது தோழி
என்றும் கைவிடா
உரிமைத் தோழன்
எல்லாம் அதுவே!
முகத்தைச் சுழித்து
மோவாய் இடித்துப்
பார்த்ததே இல்லை,
நான் அதை.
திடீரென மூளையை
ஜெல்லிக் கணங்கள்
வழுக்கின. காலம்
பின்புறம் நகர,
இதுவரை யில்நான்
வாழ்ந்த கணங்கள்--
என்-கண் ணிமைகளின்
மேலே அமர்ந்துதம்
கால்களைக் கீழே
தொங்கப் போட்டுக்
கொண்டே என்னை
ஆட்டி வைத்தன.
எல்லாம் கொஞ்சம்
நேரம்தான்!
ஜெல்லிக் கணங்கள்
தோற்றுப் போக
மூளை- வேகம் எடுத்தது...
மூளையின் வேகம்-முன்
எந்த ஒன்றின் வேகமும்
எடுபடக் கூடுமோ?
சொல்லி விட்டுப்
போயே விட்டார்
அருண கிரியார்---
"சும்மா இரு, சொல் அற! " வாம்.
சொல்லற்றுப் போனதன்
சுமையால் தானோ
அருணைக் கோபுரம்
மேலே இருந்து
வீழ்ந்து பெற்றார்--
முருகன் அருளை?
"சும்மா இருப்பதுவே
சுகம்". ஆம்!
சும்மா இருந்து
பாருங்கள். தெரியும்!
"சும்மா இருப்பது
என்பது வேறு
தம்பீ! புரியுதா?"
என்று உங்களில்
தத்துவம் யோகம்
தெரிந்தவர் கேட்பீர்.
புரியும். ஆனால்
இயலுமா அதற்கு?
வெறுமனே இருக்கும்
மூளையுள் ஆயிரம்
ஆயிரம் எண்ணக்
குதிரைகள் தாவும்!
நாமோ எங்கோ
இழுத்துச் செல்லப்
படுவோம் மறதியுள்.
ஜெல்லிக் கணங்கள்
வந்து நம்மைக்
காத்தால் பிழைப்போம்.