நம்பிக்கை ஒளி

நான் பறக்கத் துடிக்கிறேன்...
என்னால் முடியவில்லை.

என் கைகளும், கால்களும்
பிணைக்கப்பட்டு
சிரசிலே முள்முடி தா¤க்க
நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டுள்ளேன்.

ஏன் முழச்சக்தியையும் திரட்டி
நான் பறக்கத் துடிக்கின்றேன்
ஏன்னால் முடியவில்லை.

ஓடுக்குமறைகள் என்
குரல்வளையை நெரிக்கின்றன.
மூடநம்பிக்கைகளோ என் மேனிமீது
பாம்புகளாய் நெளிகின்றன.
சாக்கடை நாற்றத்தை விஞ்சிய
துவாடை என் நாசிகளை
மூச்சு முட்ட முனைகின்றது.

--செந்தணல்

நன்றி: "எழுதாத உன் கவிதை"
தமிழீழப் பெண்களின் கவிதைகள்